Zespół Fundacji Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich, Szanownemu Jubilatowi
Panu Profesorowi Andrzejowi Pisowiczowi,
tą drogą składa najserdeczniejsze życzenia jeszcze wielu lat pomyślności i dalszych wspaniałych osiągnięć naukowych dla dobra polskiej nauki i środowiska Ormian.
80 lat temu, 2 listopada w Siedliskach, urodził się Andrzej Pisowicz – wybitny polski armenista i iranistą, członek Rady Ośrodka Badań nad Kulturą Ormiańską.
Na zdjęciu Profesor Andrzej Pisowicz
w dyskusji z prezydentem Armenii, Serżem Sarkisjanem
Poniższą informację o Panu Profesorze zamieszczamy za Ośrodkiem Badań nad Kulturą Ormiańską
Profesor Pisowicz jest absolwentem orientalistyki krakowskiej. Oprócz edukacji odebranej na Uniwersytecie Jagiellońskim, studiował też filologię ormiańską w latach 1961-1963 w Erywaniu, a potem jeszcze poszerzał swą wiedzę w École des langues orientales vivantes w Paryżu (w zakresie języków zachodnioormiańskiego i perskiego) oraz w Institut Catholique de Paris (w zakresie języka staroormiańskiego). Po podjęciu pracy na Uniwersytecie Jagiellońskim, pełnił m. in. funkcje kierownika Zakładu Iranistyki (1976-1994) i wicedyrektora Instytutu Filologii Orientalnej (1989-1994). W latach 1994-1995 pracował jako radca ambasady polskiej w Teheranie. Jest członkiem Collegium Invisibile, stowarzyszenia naukowego, które zrzesza najlepiej zapowiadających się polskich studentów i doktorantów oraz współpracujących z nimi tutorów.
Jego pierwsza praca naukowa (1963) dotyczyła ormiańskiego dialektu wsi Pharpi. Językowi ormiańskiemu poświęcił też kolejne książki: Le développement du consonantisme arménien (1976), Słownik pisarzy radzieckiej Armenii (1992), Gramatyka ormiańska. Grabar – aszcharabar (2001), Mały słownik ormiańsko-polski, polsko-ormiański (2006, wraz z Szuszanik Sedojan i Norajrem Ter-Grigorianem). O kulturze ormiańskiej w szerokim tego słowa znaczeniu, nie tylko o jej języku, ale także literaturze, historii, polityce i diasporze pisał w wielu artykułach, glosach, recenzjach, tłumaczeniach. Swe życie językoznawcy – armenisty i armenologa opowiedział w książkowym wywiadzie pt. Na końcu języka (2015), udzielonym Kornelii Mazurczyk i Zbigniewowi Rokicie.
Od 1980 działa w Kole Zainteresowań Kulturą Ormian przy krakowskim oddziale Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego, a od 1990 w Ormiańskim Towarzystwie Kulturalnym. Redaguje „Biuletyn Ormiańskiego Towarzystwa Kulturalnego”, prowadzi kursy grabaru, języka ormiańskiego oraz dialektu kuckiego Ormian polskich. Jest wytrwałym i niestrudzonym popularyzatorem wiedzy o Armenii i jej kulturze w Polsce. Zabierał głos publicznie w obronie spraw ormiańskich, polemizował z protureckimi negacjonistami Ludobójstwa Ormian, wspierał swym autorytetem polskie obchody rocznicy tej tragedii. Prostował zafałszowania dziejów Armenii autorstwa propagandy zarówno azerbejdżańskiej, jak i każdej innej nacjonalistycznej.
Profesor Andrzej Pisowicz jest dla nas autorytetem w najpełniejszym tego słowa znaczeniu. Autorytet ten zbudował nie poprzez sprawowanie urzędów i formalne tytuły, ale na fundamencie swych badań – w których dał dowód wierności pryncypiom nauki – i swego zaangażowania społecznego, zawsze ukierunkowanego na obronę wartości. Dał świadectwo tego zaangażowania w dobie „Solidarności”, daje je i dziś, opowiadając się po stronie broniących Polskę przed totalną negacją. Swą postawą pokazuje nam, że patriotyzm polski nie tylko można łączyć pięknie z otwartością na wartości innych kultur (tu wspomnieliśmy ormiańską, ale pisał też Profesor o wielu innych kulturach Orientu, zwłaszcza perskiego i kaukaskiego), ale że patriotyzm względem swojej Ojczyzny może być wręcz inspiracją takiej otwartości i szkołą rozumienia innych.
