Historia Armenii w trzech tomachNakładem krakowskiego Ośrodka Badań nad Kulturą Ormiańską w Polsce ukazała się Historia Armenii w trzech księgach Mojżesza Chorenacego – kolejny tom, już czwarty, z serii Biblioteka „Lehahayer”. Jest to tłumaczenie ważnego źródła do dziejów Armenii. Tłumaczenia dokonał dr Stanisław Ulaszek (Uniwersytet Gdański) z edycji Historii Armenii na język rosyjski prof. Gagika Sarkisjana. Dodatkowymi przypisami, komentarzami, wstępem i indeksami opatrzył je prof. Andrzej Pisowicz (Uniwersytet Jagielloński). Okładkę projektowała Monika Zołoteńka. Publikację tomu ułatwiła hojna dotacja pana Zbigniewa Manugiewicza, członka Rady OBKOP. Tak jak tomy poprzednie, także i ten został wydany przez Księgarnię Akademicką w Krakowie, gdzie też można go kupić.

Mowses Chorenacy, zwany też Mojżeszem z Chorenu, to historyk starożytnej Armenii. Co do jego biografii w nauce trwają spory. Niektórzy arbitralnie uważają, że żył na przełomie VIII i IX wieku. On sam podawał się za ucznia dwóch wybitnych osobistości Kościoła ormiańskiego, działających na przełomie IV i V wieku: św. Mesroba zwanego Masztocem, autora alfabetu ormiańskiego, i św. Sahaka zwanego Wielkim, katolikosa, potomka św. Grzegorza, który nawrócił Armenię na chrześcijaństwo i stąd nazywany jest Oświecicielem. Oni to mieli go po soborze w Efezie (431) wysłać w podróż po najważniejszych ośrodkach chrześcijaństwa w Jerozolimie, Aleksandrii, Konstantynopolu i Rzymie. Po powrocie zajmował się tłumaczeniem różnych dzieł na język ormiański, a na starość napisał historię Armenii od najdawniejszych, legendarnych czasów aż po pierwszą połowę wieku V. Oparł swe wywody na źródłach ormiańskich, innych pismach chrześcijańskich, archiwach Niniwy oraz dziełach pisarzy antycznych. Pisał na chwałę dynastii Bagratuni, ale przede wszystkim, aby wsławić swą ojczyznę – Armenię. Powiązał jej dzieje z historią ludu Izraela i najodleglejszymi losami cywilizacji Wschodu.
Publikacja przeznaczona jest, jak czytamy we wstępie – dla wszystkich Polaków interesujących się Armenią, jej wielowiekową historią, starą chrześcijańską tradycją i literaturą sięgającą starożytności. Szczególnie jednak to dzieło może być odczytywane przez nową falę emigrantów, którzy przybyli z Armenii po upadku ZSRS.
Więcej na stronie Ośrodka Badań nad Kulturą Ormiańską w Polsce.

Wirtualny Świat Polskich Ormian